دسته: دندانپزشکی

دندان ایمپلنت

دندان ایمپلنت  در صورت از دست دادن دندان به هر دلیل که به آن ریشه دندان مصنوعی گفته می شود و با استفاده از موادی مناسب ساختار بدن فرد به منظور بازیابی عملکرد و ظاهر دندان در استخوان فک قرار می گیرد.

 

معمولاً به عنوان نخ های ایمپلنت دار ، نخ ایمپلنت یا دندان های کاذب شناخته می شوند ، آنها از عناصر زیرکونیوم یا تیتانیوم به شکل ایمپلنت ساخته شده اند ، شبیه ریشه های معمولی دندان. اگرچه عموماً به شکل ایمپلنت است ، اما بسیار مهم است که محکم به بافت استخوان چسبیده باشد ، به ویژه آنهایی که دارای سیستم نخ بزرگتری هستند ، مطرح شده است.

 

شرایطی که باید در درمان دندان ایمپلنت  در نظر گرفته شود:

مهمترین پیشرفت در دندانپزشکی در نیم قرن گذشته ، ساخت دندان است. با این حال ، مواردی وجود دارد که باید در درمان دندان های ایمپلنت  مورد توجه قرار گیرد. وقتی قرار است دندان به هر دلیلی کشیده شود ، چه به دلیل پوسیدگی ، مشکلات پریودنتال ، در صورت عدم وجود التهاب حاد در دندان ، مهم است که در جلسه کشیدن آن را با یک دندان ایمپلنت  جایگزین کنید.

دلیل این امر ؛ تحلیل استخوان در ناحیه کشیدن دندان رخ می دهد. به خصوص اگر نخ های ایمپلنت به مدت طولانی ساخته نشوند ، این مسئله از نظر زیبایی ایجاد می کند. این امر به ویژه برای دندانهای قدامی بسیار مهم است. در صورت وجود عفونت حاد ، باید منتظر بهبود بافت استخوانی بود ، درمان باید بعداً انجام شود.

 

درمان با ایمپلنت دندان یک روش درمانی اثبات شده است. این کار را می توان با هر کسی انجام داد ، به شرطی که از سلامت عمومی خوبی برخوردار باشد. میزان موفقیت این درمان ها 97-98 است و بسیار بالا است.

با این حال ، در برخی موارد استثنایی ، خطر شکست بالا است ، به ویژه در بیماران با بافت استخوانی و بافت همبند ، به عنوان مثال ، در بیماران مبتلا به بیماری پاژه ، افرادی که دوزهای بالایی از اشعه را برای اهداف درمانی دریافت کرده اند و بیماران با قند بسیار بالا سطوح بیماران هنوز می توانند درخواست کنند. این وضعیت خطر باید به روشنی برای آنها توضیح داده شود.

 

تجربه دندانپزشکی در درمان کاشت دندان:

داشتن دانش و تجربه در مورد دندان های ایمپلنت برای دندانپزشک ضروری است. بسیاری از ناهنجاری های استخوان فک دارای مشکلاتی هستند مانند بیرون آمدن از سینوس ، پزشک باید با تجربه باشد تا با شرایط برگشت ناپذیر روبرو نشود. نکته مهم دیگر ، کیفیت مواد مورد استفاده در تحویل ایمپلنت است. در حال حاضر ، درمان کاشت دندان تقریباً در همه جا انجام می شود. ما می توانیم کار این درمان مهم را مداخلات جراحی جزئی تصور کنیم ، اما اگر اقدامات احتیاطی صورت نگیرد و در یک محیط استریل انجام نشود ، ممکن است انواع خطرات ایجاد شود. حداکثر توجه باید به بهداشت باشد.

 

نکاتی در مورد درمان دندان های ایمپلنت :

 

1. مواد مورد استفاده در ساخت ایمپلنت باید از یک محصول با کیفیت ساخته شود.
2. این یک محصول ثبت شده است (ایمپلنت در فرم قابل قبول است)
3. این نام تجاری دارای سابقه موفقیت آمیزی در رشته سازی است
4. تجربه بخشی دندانپزشک و موفقیت در رشته ایمپلنت
5. رعایت نکات بهداشتی در طول درمان بسیار محتاط باشید
6. استخوان فک شما برای درمان  ایمپلنت مناسب است

انواع دندان، از کلمه لاتین dentis یا dent ، ساختارهای استخوانی شکل هستند که روی استخوان فک ثابت شده و برای انسانها و بسیاری از حیوانات مشترک است. دندان ها باعث می شوند صداهایی که از دهان ما خارج می شود تبدیل به کلمه شوند و وظیفه انجام وظیفه جویدن را بر عهده بگیرند. دندانها ساختارهای استخوانی کوچک و سختی هستند که در یک انتهای فک و انتهای دیگر آزادانه در دهان ثابت می شوند.

 

دندان ، که اولین کار هضم را در دهان انجام می دهد ، جایی که هضم برای اولین بار آغاز می شود ، اطمینان می دهد که غذا با جویدن تجزیه می شود و بنابراین عملکرد بلع فراهم می شود و هضم غذاهای مصرف شده در معده انجام می شود. دندان ها که از نظر زیبایی صورت بسیار مهم هستند ، زیبایی گفتار را نیز تحت تأثیر قرار می دهند.

 

زمان کشیدن دندان ،

 

رویش دندان در انسان در سن شش یا هفت ماهگی اتفاق می افتد. اولین دندانهایی که رویش می کنند دندان های شیری نامیده می شوند. این دندان های شیری برای توسعه عملکرد جویدن و بلع در نوزادان بسیار مهم است. در شش سالگی ، دندان های شیری حدود بیست دندان بالا و پایین ظاهر می شوند. بعد از شش سالگی این دندان ها بیرون می آیند و دندان های جدید بیرون می آیند. به این دندانهایی که بعد از شش سالگی رویش می کنند دندان دائمی می گویند. دندانهای دائمی پس از بیرون آمدن دندانهای شیری روی آنها به وجود می آیند و در حدود بیست و دو سالگی ، از جمله سی و دو سالگی ، خود را تکمیل می کنند. پس از اتمام بازسازی  دندان در جلوی دندانهای دائمی ، دندانهای آسیاب شروع به بیرون آمدن می کنند و این دندان های آسیاب ساختار فک و توانایی جویدن را برای تکمیل آنها فراهم می کند.

 

قسمت های مختلف دندان ،

 

دندانها به سه قسمت تاج ، گردن و ریشه تقسیم شده و مورد بررسی قرار می گیرند. تاج قسمتی از دندان است که در داخل دهان باقی می ماند و از بیرون قابل مشاهده است. این قسمت عملکرد جویدن را ارائه می دهد. گردن نامی است که به محل بین قسمت تاج و قسمت ریشه داده می شود. این قسمت که در تماس مستقیم با لثه است ، حساس ترین قسمت دندان است. ریشه نام قسمتی از دندان است که در گوشت فک گیر کرده است. این قسمت باعث می شود که دندان روی فک ثابت شود.

 

دندانهای حیوانات عموماً برای نگه داشتن و خرد کردن ، یعنی عملکردهای حمله مورد استفاده قرار می گیرند. به عنوان مثال ، عاج در سگ ها هم عملکرد حمله و هم خرد کردن را انجام می دهد. پرندگان دندان ندارند. در حیوانات دیگر ، دندان ها معمولاً ویژگی های مشابهی با انسان دارند.

 

دندان دارای قسمتهای سختی به نام مینای دندان ، عاج و سیمان و یک قسمت نرم به نام پالپ است. پالپ تنها قسمت نرم روی دندان است. مینا ساختاری است که خارجی ترین سطح دندان را می پوشاند و ظاهری شفاف به دندان می بخشد. مینا یکی از سخت ترین موادی است که در طبیعت یافت می شود. سیمان ساختار نازکی است که لایه لثه را می پوشاند. عاج پالپ است ، قسمت نیمه نرم دندان که حاوی پالپ است. عاج که رنگ زردی به دندان می بخشد با افزایش سن افزایش می یابد و باعث تیره شدن رنگ دندان ها می شود. پالپ قسمتی است که رگ ها و رباط های تشکیل شده در قسمت داخلی دندان در آن قرار دارند. پالپ عصاره دندان است و فعالیتهایی مانند خون رسانی به دندان و احساس فشارها توسط پالپ متوجه می شود. بیماری ها و دردهایی که در دندان ها ایجاد می شود در قسمت پالپ دندان ایجاد می شود.

 

انواع دندان

 

دندانهای هیپودونت به شکل دندانهایی با تاج بلند هستند.

دندان های براکیدونت تاج های پایینی دارند.

دندان های Bunodont به شکل دندان با توبرک های گرد هستند.

دندانهای سلنودونت دندانهایی هستند که به صورت هلالی در سطوح قرار دارند.

دندانهای همودنت دندانهایی هستند که دارای ویژگی های یکسانی در کل دهان هستند.

دندانهای هترودونت دندانهایی هستند که ویژگی های متفاوتی را در کل دهان نشان می دهند.

اسامی بر اساس موقعیت دندان ها

 

دندانهای پیشین دندانهایی هستند که هشت دندان بالا و پایین روی استخوان فک دارند. این دندانها دندانهای جلوی دهان هستند.

 

دندان نیش چهار دندان فک بالا و پایین است. این دندان ها درست در کنار دندان های پیشین قرار دارند.

 

دندان های پره مولر دندان هایی هستند که دارای هشت دندان در دهان به عنوان دندان های بالا و پایین هستند. این دندانها پس از دندانهایی به نام دندانهای سگ می آیند.

 

دندان های آسیاب دندان هایی هستند که در مجموع دوازده دندان بالایی و پایینی در دهان دارند و محل جویدن در آنها انجام می شود. این دندان ها که دندان عقل نامیده می شوند ، تشکیل ساختار فک را نیز تأمین می کنند.

این ساختار است که به دندان ظاهر شفاف می بخشد. مینا یکی از سخت ترین موادی است که در طبیعت یافت می شود. سیمان ساختار نازکی است که لایه لثه را می پوشاند. عاج پالپ است ، قسمت نیمه نرم دندان که حاوی پالپ است. عاج ، که به دندان رنگ زرد می دهد ، با افزایش سن افزایش می یابد و باعث تیره شدن رنگ دندان ها می شود. پالپ قسمتی است که رگ ها و رباط های تشکیل شده در قسمت داخلی دندان در آن قرار دارند. پالپ جوهر دندان است و فعالیتهایی مانند خون رسانی به دندان و احساس فشارها توسط پالپ انجام می شود. بیماری ها و دردهایی که در دندان ها ایجاد می شود در قسمت پالپ دندان ایجاد می شود.

 

نقص های ساختاری در  انواع دندان ها

 

اشکال و اندازه های مختلف انواع دندان ها

زرد شدن بیش از حد مینای دندان.

از دست دادن زود هنگام دندان.

زخم لثه

بروز دندان های کج در اثر ناهماهنگی.